Blog - Wszystko ma sens — choć nie zawsze od razu go widać

W życiu każdego człowieka przychodzi taki moment, kiedy zadaje sobie pytanie: „Dlaczego to się wydarzyło? Dlaczego właśnie mnie? Dlaczego teraz?” Być może wtedy czujemy się osamotnieni, odłączeni od sensu, jakbyśmy dryfowali po oceanie chaosu bez brzegu w zasięgu wzroku. A jednak, paradoksalnie, to właśnie te chwile, w których nie widzimy żadnego sensu, mogą być najgłębiej zanurzone w wyższym porządku.

Czasem największy dar przychodzi do nas w szacie cierpienia. Czasem to, co wydaje się stratą, jest początkiem narodzin nowego życia. Czasem relacja, która się kończy, otwiera przestrzeń na spotkanie z samym sobą – po raz pierwszy prawdziwie i głęboko.

„Życie nie toczy się przeciwko tobie, ale dla ciebie.”
— Byron Katie

Bo nic nie dzieje się przypadkiem. Nic nie istnieje oddzielnie. Każde wydarzenie, każda emocja, każdy człowiek na naszej drodze jest nicią w misternej tkaninie istnienia. I choć jako jednostki często widzimy tylko fragment tej tkaniny – splot kilku wątków – gdzieś ponad nami tkana jest większa opowieść.

---

Między nami a wszechświatem nie ma przerwy

Człowiek nie jest samotną wyspą. Nasze myśli, wybory, spotkania, cierpienia i radości — wszystko to wplata się w wielką sieć połączeń. Kiedy odczuwamy intuicyjnie, że „to wszystko musiało się wydarzyć”, dotykamy tajemnicy istnienia. Niewidzialnej ręki, która prowadzi nas przez lekcje, przez oczyszczanie, przez głębokie wewnętrzne przebudzenie.

„Wszystko, co spotykamy, jest naszym nauczycielem. Wszystko, co się zdarza, jest po coś.”
— Pema Chödrön

To, co boli, uczy współczucia. To, co się rozpada, pokazuje, co jest trwałe. To, co odchodzi, zostawia przestrzeń. I nagle, gdy pozwalamy sobie nie rozumieć wszystkiego intelektem, a poczuć sercem – zaczynamy widzieć, że każde doświadczenie było po coś. Że nawet ten człowiek, który nas zranił, odegrał swoją rolę w naszej podróży powrotu do siebie.

---

Wszystko jest drogą powrotu do całości

Każdy z nas nosi w sobie coś świętego. Niezależnie od tego, czy nazywamy to duszą, obecnością, światłem, Bogiem czy po prostu życiem — to coś woła nas do pełni. I kiedy pozwalamy życiu się wydarzać — z pokorą, zaufaniem i otwartym sercem — zaczynamy słyszeć ten głos coraz wyraźniej.

„W Tobie jest spokój. Nie szukaj go na zewnątrz.”
— Buddha

Niektóre wydarzenia w życiu są jak inicjacje. Zabierają nas w głąb cienia, byśmy mogli odnaleźć światło. Inne są jak lustra — pokazują nam, kim jesteśmy, nawet jeśli to trudne do przyjęcia. A jeszcze inne są jak błogosławieństwa ukryte w codzienności: w dotyku dziecka, w spojrzeniu kochanej osoby, w smaku herbaty wypitej w ciszy.

„Kiedy naprawdę słuchasz życia, ono mówi do ciebie szeptem.”
— Clarissa Pinkola Estés

---

Sens może być obecny nawet wtedy, gdy nie ma odpowiedzi

Nie musimy wszystkiego rozumieć od razu. Czasami największą duchową dojrzałością jest umiejętność bycia z pytaniem bez odpowiedzi. To wtedy serce zaczyna słuchać głębiej. I w tej ciszy, w tej kontemplacji, może przyjść wewnętrzne wiedzenie: To wszystko miało sens. To wszystko mnie prowadziło. To wszystko było po coś.

„Zaufaj procesowi. Ziarno nie musi wiedzieć, czym będzie drzewo.”
— autor nieznany

Życie nie jest przypadkiem. Każde „tak” i każde „nie” prowadzi nas dalej. Każde spotkanie jest święte. Każde rozstanie jest przejściem. Każdy upadek – nawołaniem do powrotu. I choć czasem trudno w to uwierzyć, wszystko – absolutnie wszystko – służy przebudzeniu miłości.

Jeśli teraz przechodzisz przez coś trudnego – zaufaj. Może nie dzisiaj, może nie jutro – ale któregoś dnia spojrzysz wstecz i zobaczysz, że to wszystko cię uzdrawiało. I że nigdy nie byłeś, nie byłaś sama.

„Bądź cierpliwy wobec wszystkiego, co nierozwiązane w twoim sercu. Żyj pytaniami, a może pewnego dnia, niepostrzeżenie, wejdziesz w odpowiedź.”
— Rainer Maria Rilke

Bo nic nie istnieje oddzielnie.
Bo wszystko jest połączone.
Bo twoje życie – tak jak jest – prowadzi cię do czegoś większego, piękniejszego, prawdziwego.

Do domu. Do siebie.