Blog - Świat nie istnieje taki, jaki myślisz. On istnieje taki, jaki czujesz!

Symboliczne obrazy mostów – jako metafora łączenia psychologii, coachingu i fizjologii. (2)

 Iluzja przejrzystej szyby

Wyobraź sobie, że patrzysz przez okno. Myślisz: „Widzę świat”. A tymczasem patrzysz przez szybę, która ma odciski palców, smugi deszczu, może nawet kolorowe witraże. Szyba to twój umysł. Nigdy nie oglądasz świata wprost – zawsze przez szybę własnych myśli, schematów i emocji.


Umysł malarz i reżyser

Psychologia poznawcza mówi to wprost: nasz mózg nie rejestruje obiektywnej rzeczywistości. On ją tworzy.

  • Gdy jesteś szczęśliwy – świat nagle nabiera barw.

  • Gdy jesteś w depresji – kolory blakną, nawet w ogrodzie pełnym róż.

  • Gdy boisz się ludzi – w ich spojrzeniach widzisz groźbę, choć oni wcale jej nie mają.

Umysł to nie kamera, ale malarz. I reżyser. Czasem genialny, czasem przesadny.


Dlaczego to naturalne

Możesz zapytać: „Dlaczego natura zrobiła nam taki psikus? Dlaczego nie mogę po prostu widzieć świata takim, jaki jest?”
Bo nie o prawdę chodziło ewolucji. Chodziło o przetrwanie.
Lepiej przestraszyć się patyka udającego węża, niż zlekceważyć węża udającego patyk. Lepiej pomyśleć, że ktoś może być wrogiem, niż przeoczyć prawdziwe zagrożenie. Twój mózg to organ nie prawdy, ale użyteczności.


Więzienie filtrów

Problem zaczyna się, gdy zapominamy, że patrzymy przez szybę. Wtedy mylimy filtr z rzeczywistością.

  • Schemat mówi: „Ludzie są egoistyczni”. I gdziekolwiek pójdziesz, zobaczysz egoizm.

  • Uprzedzenie podpowiada: „Oni są inni, więc gorsi”. I choćby nie wiadomo, co zrobili, nie zobaczysz ich w pełnym świetle.

  • Emocja szepcze: „Świat jest ciężki”. I nawet kwiat na parapecie wyda ci się smutny.

Wtedy umysł przestaje być malarzem, a staje się więziennym strażnikiem.


Jak otworzyć okno

Nie wyrzucisz szyb. Ale możesz je umyć. Możesz nauczyć się patrzeć z dystansem.

  1. Zauważ filtr – gdy mówisz „oni mnie nie lubią”, spytaj: skąd to wiem? Może to tylko interpretacja?

  2. Przyjmij inne spojrzenie – pozwól, by ktoś opowiedział ci świat swoimi oczami.

  3. Ćwicz uważność – patrz na to, co jest, zanim pomyślisz, co to „znaczy”.

  4. Bądź pokorny – powiedz sobie: „Moja wersja to tylko jedna z wielu”.

Nie chodzi o to, by wyrzec się umysłu. Chodzi o to, by pamiętać, że to narzędzie, a nie wyrocznia.


Kalejdoskop życia

Świat nie jest lustrem, które odbija jedną prawdę. Jest kalejdoskopem – każdy porusza go inaczej i widzi inne wzory. Ty też. I właśnie w tym tkwi piękno. Bo nie chodzi o to, by zobaczyć świat takim, jaki jest „naprawdę”, lecz by zobaczyć, jak wiele sposobów jego widzenia istnieje.


Bibliografia – dla tych, którzy chcą pogłębić

  • Kahneman, D. (2012). Pułapki myślenia. O myśleniu szybkim i wolnym. Media Rodzina.

  • Beck, A. T. (1976). Cognitive Therapy and the Emotional Disorders. International Universities Press.

  • Nisbett, R., Ross, L. (1980). Human Inference: Strategies and Shortcomings of Social Judgment. Prentice-Hall.

  • Tversky, A., Kahneman, D. (1974). Judgment under Uncertainty: Heuristics and Biases. Science.

  • Haidt, J. (2012). Prawy umysł. Dlaczego dobrych ludzi dzieli religia i polityka. Smak Słowa.

Laboratorium Nastroju - nastrojomierz.pl

Jeśli artykuł Ci się spodobał, będzie nam bardzo miło, jeśli udostępnisz go na swojej stronie lub prześlesz znajomym. A jeśli masz pytania, śmiało napisz do nas: kontakt@nastrojomierz.pl – z przyjemnością odpowiemy! Jesteśmy wdzięczni za zainteresowanie i ciepło pozdrawiamy!

Udostępnij znajomym:

Dołącz do nas