Blog - Nie znaczy, kim jestem, ale jaki jestem. Jak odnaleźć siebie pośród burzliwych fal życia?

Życie często przypomina ocean – pełen zarówno łagodnych przypływów, jak i gwałtownych sztormów. Wśród jego zmienności łatwo zapomnieć, że to nie powierzchowne etykiety czy role definiują naszą wartość, lecz nasz charakter, postawy i sposób, w jaki reagujemy na to, co niesie los. Bycie „kimś” – zawodowo, społecznie, materialnie – może być ulotne i podatne na zmienne okoliczności. Natomiast „jaki jestem” – to pytanie o nasze wewnętrzne kompas, który pozwala utrzymać kurs nawet w najbardziej burzliwe dni.

Jak nauczyć się skupiać na tym, jaki jestem?

1. Poznaj swoje wartości. Twoje wartości są jak latarnia morska w czasie sztormu. W chaosie przypominają Ci, co jest naprawdę ważne. Czy to miłość, uczciwość, odwaga, czy może troska o innych – kluczowe jest zdefiniowanie tych zasad, które stanowią fundament Twojej tożsamości. One są niezależne od tytułów, osiągnięć czy okoliczności.

2. Obserwuj swoje reakcje. W trudnych chwilach nie zawsze kontrolujesz to, co się dzieje, ale masz wpływ na to, jak reagujesz. Czy sięgasz po cierpliwość, gdy inni wybuchają gniewem? Czy w obliczu porażki zachowujesz odwagę? To Twoje wybory – nie tytuły ani zewnętrzne sukcesy – definiują, jaki jesteś.

3. Ćwicz empatię i zrozumienie. Życie pełne jest trudnych interakcji, które testują Twoją zdolność do szacunku i zrozumienia. Bycie „kimś” może przynieść uznanie, ale bycie „jakiś” – życzliwym, sprawiedliwym, wrażliwym – buduje więzi, które mają prawdziwą wartość.

4. Pozwól sobie na autentyczność. W świecie pełnym masek najtrudniejszym, ale najpiękniejszym zadaniem jest bycie sobą. Przyznanie się do swoich słabości i uczuć to akt odwagi, który pozwala Ci nawiązać głębszy kontakt z samym sobą i innymi.

5. Praktykuj wdzięczność i uważność. Kiedy skupiasz się na tym, za co jesteś wdzięczny i co dostrzegasz w chwili obecnej, zaczynasz zauważać, że nie potrzebujesz zewnętrznego uznania, by czuć się wystarczająco dobrym. Bycie „kimś” przemija, ale radość z prostych chwil – rozmowy, zapachu deszczu, śmiechu dziecka – buduje poczucie spełnienia.

6. Ucz się z burz. Żadne trudne doświadczenie nie przychodzi bez powodu. Każda burza, choć przerażająca, niesie naukę o Twojej odporności, o tym, jak radzisz sobie z bólem, stratą czy niepewnością. To, jaki jesteś w tych chwilach, jest prawdziwą miarą Twojego charakteru.

Dlaczego „jaki jestem” ma większe znaczenie?

To, jaki jesteś, to Twoja wewnętrzna jakość – życzliwość, pokora, wytrwałość, szacunek wobec innych. Te cechy przetrwają zmiany stanowisk, porażki czy sukcesy. W chwili kryzysu nie liczy się to, ile masz na koncie czy jaką pełnisz rolę, ale to, jak traktujesz siebie i innych – z miłością, współczuciem i autentycznością.

Burzliwe fale życia nie są przeszkodą, ale nauczycielem. Z każdym nowym wyzwaniem masz okazję uczyć się, jak być osobą, która w trudnych chwilach znajduje wewnętrzny spokój. Pamiętaj, że nie chodzi o to, by być doskonałym. Chodzi o to, by w każdej chwili starać się być lepszym niż wczoraj.

Bo kiedy fale opadną, to nie „kim byłeś” pozostanie w pamięci świata, ale „jak byłeś” – czy kochałeś, inspirowałeś, wspierałeś. I to jest prawdziwa siła.